de directe omgeving

Ook de omgeving heeft veel te bieden, zoals o.a. natuurgebied de Pan, het grenskerkmonument, de wildtoren om edelherten te spotten, wandel- en fietscafé's de Daatjeshoeve en 't Peerkesbos, het Schepenhuis in Budel en de Baronie van Cranendonck met het oude raadhuis met een replica van de kasteelruïnes. Ook het Landgoed Kamersven zelf is een wandeling waard, met o.a. het centraal gelegen ven.

"Tuin in het Bos" grenst direct aan het uitgestrekte beschermde natuurgebied van de Hugterheide en het Weerter Bos, waarin diverse wandelroutes zijn gelegen. Hieronder treft u enkele wetenswaardigheden aan bij wat u onderweg kan tegenkomen langs deze wandelroutes:

Grenskerk-monument

De fundering van deze grenskerk (Weerterbos – Heugterbroekdijk) ligt in het Weerterbos tussen Weert en Budel. De Grenskerk is zo’n 300 jaar geleden ontstaan. Toen in 1629 na de verovering van Den Bosch (door Frederik Hendrik van de Staten van Holland op de Spaanse overheersers), het katholieke geloof onder druk kwam te staan en uiteindelijk in 1649 geheel werd verbannen, moesten de katholieken vaak uitwijken naar schuilkerken.

De Vrede van Munster in 1648, kende Maarheeze, Heeze, Leende, Sterksel, Soerendonk, Budel en Someren toe aan Holland. De huidige provinciegrens, die hier over het pad bij deze grenskerk ligt, was toen de Landsgrens met het Duitse Keizerrijk. Katholieken uit het Brabantse gebied konden hier naar de kerkdiensten, bij de paters van Biest. Pas in 1672 werden in het Staatse Brabant ook oogluikend priesters toegestaan en kwamen er in Brabant steeds meer schuil- en schuurkerken. Tot 1682 werd deze grenskerk gebruikt.In 1981, 300 jaar later, is het als monument overgedragen aan de Stichting Limburgs landschap.

 Edelherten

 In 2005 heeft Stichting het Limburgs Landschap in het Weerterbos een groep van vijftien edelherten uitgezet in een omrasterd deel van ca. 150 ha. Het is de aanloop naar een (eventuele) praktijkproef van vrij levende edelherten in deze regio. Mocht deze pilot slagen, dan kan worden besloten (door het ministerie van LNV) of edelherten voortaan in de vrije natuur in en rond het Weerterbos mogen blijven. Nabij het grenskerkmonument heeft men een wildtoren geplaatst, van waar uit men een goed uitzicht heeft over het gebied van de edelherten.

 Landgoed kamersven

Het “Landgoed Kamersven” is ongeveer 100 hectare groot en maakte vroeger deel uit van de Hugterheide. Samen met aangrenzende beschermde natuurgebieden vormt het een 1500 hectare groot bos.

Begin jaren 30 is op de oorspronkelijke heidegrond een naaldbos aangeplant voor de mijnbouw. De dennen werden kort op elkaar geplant. Dan ontstaan lange kale stammen, omdat de kruinen zich omhoog vechten voor een beetje licht. Dennenhout kraakt onder belasting en waarschuwt de mijnwerkers bij dreigende instorting van de mijngang.Toen in 1955 Philips zich in Maarheeze vestigde werd zij eigenaar van dit deel van het bos, bedoeld voor woningbouw voor het kader. Hier is echter nooit gebruik van gemaakt. In de jaren zeventig heeft van Grootel’s Bouwmaatschappij hier alsnog een plan ontwikkeld voor woningbouw. In het Kamersven staan nu 91 woningen verspreid in het bos, met een totaal aan perceeloppervlak van ca 17 hectare. Het bijzondere in dit plan is, dat de Vereniging Landgoed Kamersven, bestaande uit alle woningbezitters, eigenaar is van het tussenliggende bos.

Daatjeshoeve

De Daatjeshoeve is gebouwd in 1941, door een rijke industrieel uit Weert Dhr.Waltje Gruythuysen. Deze in de oorlog gebouwde boerderij vernoemde hij naar zijn vrouw Daatje; Daatjeshoeve dus ! Alleen, mevr Daatje wilde hier niet wonen en zo werd de boerderij steeds voor een pachttijd van 6 jaren verpacht aan boerengezinnen. De bij ons bekende bewoners zijn de families Vossen, van Lier, Hendriks en van de Broek. In de beginjaren werd er wel een "Gooi-kamer" ingericht, en deze werd gebruikt om zo nu en dan, (sjieke)gasten te ontvangen door Dhr en Mevr. Gruythuysen. In 1971 werd de boerderij verkocht aan de fam. Willems, die hier met een gezin van 10 kinderen met veel plezier ruim 35 jaar hebben gewoond.

April 2007 is het gekocht om het te verbouwen tot een fiets en wandelcafé. In april 2009 was het zover, Daatjeshoeve kon open! Tijdens de verbouwing is er bewust voor gekozen om de originele indeling van zowel de stallen als de woning te behouden. Tevens worden alle ruimtes verwarmd door alternatieve energie: een volautomatische houtkachel op houtsnippers.